Na een lange reis van een paar uren kwam ik dan eindelijk aan bij de Glossarium Academie. Helemaal blij liep ik naar binnen.

Waarom ik blij was? Ik wilde hier al naartoe van kindsaf aan, helaas hadden mijn ouders nooit genoeg geld. Uiteindelijk heb ik deze studie maar betaald met geld van de MacDonalds, 6 jaar lang werken en alles op de bank zetten.

Ik liep verder door de lege gangen, het leek wel alsof er niemand was. Plotseling hoor ik voetstappen.

En ik heb nooit echt in liefde op het eerste gezicht geloofd, maar nu ik hem zie..

''Ben jij toevallig Eva de Vries?'' vroeg de mooie jongen.

''Ehh, ja.. Ja, dat ben ik.'' stamelde ik.