Hallo. Ik zal me even voorstellen. Ik ben Snoesje (vreselijke naam ,ik weet het, ik heb hem niet zelf gekozen..) en nouja, ik ben een kat. Mijn baasje moest zo nodig een nieuw huis hebben, want het huidige huis was te klein.. Tja, ze waren net getrouwd en hadden een kind. Maar dan nog.. Dagdag kattenpaal en dagdag lekker slaapplekje. Ik had gehoopt dat we het kind daar ook zouden laten, maar helaas..

Als allereerst heb ik een goede slaapplek nodig..

Misschien die stoel? Gelijk uitproberen!

 Nope.. Veel te hard. Niet te geloven dat mensen dagelijks in zo’n ding zitten.

Ik liep naar een andere deur, waar ik een bed zag. Hmm.. Eens uitproberen. dacht ik.

Aha, GE-WEL-DIG! Dit wordt mijn slaapplek!

Was ik net lekker aan het slapen, komt die man van mijn baasje binnen. ‘’Kssst! Ksssst!’’ zegt hij. Ja, dacht het even niet!

Later komt mijn echte baasje binnen. ‘’Lieverd’’ zegt ze ‘’Ik moet je nog een ding zeggen over onze kat.. Als hij een plek heeft gekozen, dan is hij van hem.. Ik weet nog goed toen ik op ‘’zijn’’ slaapplek sliep en dat hij de hele tijd ging miauwen, omdat hij daar wilde liggen. Dat ging 3 uur zo door en daarna was ik het zat.. We zoeken wel een andere slaapplek’’

De twee verlieten de kamer. Ik hoorde de man nog ‘’Rotkat’’ mompelen.. Nouja, ik heb eindelijk rust. Ik was bijna in slaap gevallen toen ik voetstapjes hoorden.

Het kind pakte me op en begon me te aaien. En het voelde niet fijn, want wie wil er nou plakkerige handjes op z’n lijf hebben?

Toen ze me eindelijk op de grond zette, sprintte ik zo snel mogelijk weg. Weg van het kind. Ik kwam terecht in de keuken, en ik zag dat de vrouw bezig was met eten klaarmaken.

‘’Miauw miauw!’’

‘’Ja, even geduld, je krijgt zo eten.’’ Antwoordde de vrouw.

Niet lang daarna toverde de vrouw een pak met eten tevoorschijn en liep naar mijn etensbakje.

Het kind kwam de kamer ingerend. ‘’Mama! Mama!’’ riep ze.

‘’Wat is er, schat?’’ antwoordde ze, terwijl ze bezig was met koken.

‘’Ik zag net op de tv van die suuuuperschattige kittens! Ik wil ook zulke kittens!’’

‘’Als Snoesje kittens krijgt, mag je er ééntje houden.’’

‘’Jaaahhh het zou echt suuperleuk zijn als Snoesje kittens krijgt! Als dat gebeurt, krijgt ze 100.000 snoepjes van mij en heeel veel eten.’’ Riep ze luid. Meteen keek ik op. Snoepjes? Eten? Misschien wordt het tijd dat ik kittens krijg.. dacht ik.

Dit zou een van de weinige keren zijn dat ik op straat kwam.. Ik liep een beetje rond. Plotseling zag ik een rode kater. Ik maakte kennis en het klikte goed.

Het enige wat ik me nog herinner daarvan, is dat ik nu zwanger ben..

En negen weken later was het zo ver, vier kleine mormels werden geboren.

Het zijn twee jongens en twee meisjes. Ik denk dat ik ze Mimi, Feline, Boefje en Felix noem. Mijn baasje was er wel blij mee.

Maar ik denk dat de man daar anders over denkt..

Maargoed, ik heb nu kittens en het kind heeft mij snoepjes en eten beloofd. Ik ging maar op zoek naar het kind. Toen ik haar zag, zat ze te spelen met Mimi. (Waarschijnlijk vond Mimi het niet zo leuk)

Ik miauwde. Het kind zette Mimi neer op de grond en keek naar me. ‘’Ohjaahh!’’ riep ze. ‘’Jij wil natuurlijk snoepjes he! Ik pak ‘t even uit mijn zak.’’

‘’Hier is een chocoladepoppetje, die heb ik gister op de grond gevonden.’’ Bah.. Wat moet ik met zo’n ding?

Nouja, uiteindelijk ben ik best blij dat ik kittens heb. Ze doen echt alles wat je zegt! Nu heb ik zelfs een leger van kittens.

En kittens kunnen nog niet hoog springen, dus op mijn mooie plekje komen ze niet.